Castor bean is ook bekend als de wonderboom. De olie van de tropische plant wordt voornamelijk gebruikt als laxeermiddel.
Voorkomen en cultiveren van de wonderboom
De teelt van de plant vindt plaats in tropische streken, terwijl hij in het zuiden van Europa in het wild voorkomt. Ricinus communis (wonderboom) is de enige vertegenwoordiger van het geslacht castor bean. De plant behoort tot de wolfsmelkfamilie (Euphorbiaceae) en wordt in Duitsland ook wel Christuspalm genoemd. De wonderboom is een groenblijvende struik. Hij kan een maximale groeihoogte bereiken van 15 meter. Echter, exemplaren dat groeien bereiken in Europa slechts een hoogte tussen de 50 centimeter en 4 meter. De handvormige bladeren kunnen wel 70 centimeter groot worden. Afhankelijk van de variëteit van de wonderboom hebben ze een groene, blauwgrijze of rode kleur. De bloeiperiode van Ricinus communis is tussen juli en oktober. Tegen het einde van de herfst komen de zaden, die de vorm hebben van bonen, uit de stekelige vrucht capsules van de bloemen. Ricinus communis komt oorspronkelijk uit de tropische streken van Afrika en India. De teelt van de plant vindt plaats in tropische streken, terwijl hij in het zuiden van Europa in het wild voorkomt. In de Verenigde Staten wordt de wonderboom soms als een onkruid beschouwd.
Effect en toepassing
De bekendste ingrediënten van de wonderboom zijn de ricine alsmede de wonderolie (Ricinum oleum). echter, de ricine heeft een giftige werking en wordt aangetroffen in de zaadvachten van de plant. Zelfs kleine hoeveelheden ricine kan dodelijk zijn. De getroffen personen overlijden binnen twee dagen aan een falen van de bloedsomloop. wonderolieheeft daarentegen een therapeutisch effect. Dit wordt verkregen uit de zaden van de plant door koud drukken en is niet giftig. Het persproces voorkomt dat de giftige ricine wordt overgebracht naar de olie. In de geneeskunde wonderolie wordt zowel intern als extern gebruikt. Het is samengesteld uit de triglyceriden van ricinolzuur. Binnen de dunne darmvindt de afgifte van ricinolzuur plaats via lipasen. Het ricinolzuur ontvouwt het eigenlijke effect van de ricinusolie. Het zorgt dus voor de remming van de absorptie of water en natrium uit de darm. Hierdoor is er meer mogelijk water en elektrolyten om de darm te bereiken, wat leidt tot een toename van de hoeveelheid ontlasting. Bovendien worden de ontlasting zachter, wat op zijn beurt resulteert in een laxeermiddel effect. Ook verantwoordelijk voor de laxeermiddel effect is een irritatie van de darm slijmvlies door het ricinolzuur. Ricinusolie wordt in het geval van intern toegediend constipatie Het kan worden toegediend in de vorm van een drankje of als een klysma. Als alternatief kunnen 1 tot 2 eetlepels ricinusolie op een lege plek worden ingenomen maag Na ongeveer twee tot vier uur treedt het laxerende effect in. De pure olie heeft echter een slechte smaak Om dit te verbeteren, kan het worden gemengd met wat fruitsiroop of citroensap. Het koelen van de ricinusolie wordt ook als nuttig beschouwd. Als alternatief echter capsules zijn verkrijgbaar die smaakloos zijn en daarom veel gemakkelijker in te nemen. De capsules bevatten meestal vier tot zes gram ricinusolie. Een lagere dosering heeft een negatief effect op de werking van het laxeermiddel. Bij gebruik van ricinusolie wordt aanbevolen om een inname van 14 dagen niet te overschrijden. Deskundigen raden ook af om ricinusolie in te nemen in geval van vergiftiging. Zo zorgt de olie voor een nog snellere verspreiding van talrijke gifstoffen in het lichaam. In aanvulling op, interacties met verschillende drugs zijn mogelijk. Ricinusolie kan ook uitwendig worden toegediend. Zo kan het in het geval van meerdere keren per dag op de aangetaste plekken worden gewreven huid ziekten.
Belang voor gezondheid, behandeling en preventie.
De castorbonenplant werd in vroegere tijden bekend om zijn laxerende werking. Zo gebruikten de oude Egyptenaren de zaden van de plant om de darmen te ledigen, maar dit resulteerde vaak in vergiftiging. De oude Grieken gebruikten de wonderboom daarom alleen voor uitwendige behandelingen. In China en India, de zaden werden geplet en gebruikt voor kompressen tegen gezichtsverlamming of zwelling van de gewrichten Castor thee gemaakt van wortels en bladeren werd ook tegen gebruikt hoesten klachten. Aan het einde van de 18e eeuw werd ricinusolie in Europa op grote schaal gebruikt als laxeermiddel zonder vergiftiging te veroorzaken. Het werd ook gebruikt voor het coaten van de wimpers.Tegenwoordig wordt ricinusolie meer gebruikt voor industriële producten. Waaronder schoonheidsmiddelen, smeermiddelen, papier en verf. Therapeutisch gezien wordt castorolie tegenwoordig zelden toegediend. Als anders maatregelen tegen constipatie blijven zonder effect, het is geschikt voor kortdurende behandeling om een versnelde lediging van de darm te bereiken. Dit kan het geval zijn na een ontwormingsbehandeling of anale-rectale operatie. Ricinusolie is ook nuttig bij ontstekingsziekten van de huid. Hetzelfde geldt voor ouderdomsvlekken, littekens, huid vlokken en aambeien De olie heeft dus de eigenschap om goed door te dringen in de intercellulaire ruimtes. Daar bouwt het ook een mechanische beschermfilm tegen op water en in water oplosbare verontreinigende stoffen, draagt het bij tot de genezing van kloven en kloven. Het wordt niet aanbevolen om ricinusolie laat in te nemen zwangerschap De olie zou arbeid bevorderen, maar dat is het werkingsmechanisme is nog steeds niet goed bekend. Gebruik daarom na de 40e week van zwangerschap mag alleen worden gedaan onder toezicht van een specialist. Mogelijke bijwerkingen van het intern innemen van castorolie zijn onder meer misselijkheid en diarree.
