Mangaan: veiligheidsbeoordeling

De deskundigengroep in het Verenigd Koninkrijk op vitaminen en mineralen (EVM) laatst beoordeeld vitaminen en mineralen voor de veiligheid in 2003 en een zogenaamd Safe Upper Level (SUL) of Guidance Level voor elke micronutriënt vastgesteld, op voorwaarde dat er voldoende gegevens beschikbaar waren. Dit SUL- of begeleidingsniveau weerspiegelt de veilige maximale hoeveelheid van een micronutriënt die geen bijwerkingen veroorzaakt wanneer het een leven lang dagelijks uit alle bronnen wordt ingenomen.

De maximale veilige dagelijkse inname voor mangaan is 12.2 mg. De maximale veilige dagelijkse inname voor mangaan is 6 keer de door de EU aanbevolen dagelijkse inname (Nutrient Reference Value, NRV).

De bovenstaande veilige dagelijkse inname is samengesteld uit een aangenomen inname van 8.2 mg ten opzichte van de conventionele dieet en een extra inname van 4 mg mangaan van dieet supplementen dat wordt als veilig beschouwd. Het is niet van toepassing op ouderen van 50 jaar en ouder. Vanwege de grotere gevoeligheid voor neurologische aandoeningen, wordt een dagelijkse mangaaninname van slechts 8.7 mg als veilig beschouwd voor ouderen van 50 jaar en ouder.

Een mangaan concentratie van 0.75 mg per liter drinken water resulteerde niet in een bijwerkingen wanneer geconsumeerd met een aanhoudende snelheid van 2 liter per dag naast de conventionele dieet​ Hoeveelheden van 0.6 tot 4.3 mg mangaan door drinken water per dag naast de conventionele dieet, ingenomen gedurende 10 tot 40 jaar, bleef ook zonder bijwerkingen.

De NOAEL (No Observed Adverse Effect Level) - de hoogste dosis van een stof die niet detecteerbaar en meetbaar is bijwerkingen zelfs bij voortgezette inname - werd door EVM vastgesteld op 4 mg mangaan per dag uit de voeding supplementen, naast het conventionele dieet.

Bijwerkingen van overmatige inname van mangaan zijn voornamelijk zenuwaandoeningen, veroorzaakt door blootstelling aan mangaanhoudend stof op de werkplek en door inname van besmet drinken water.

Beroepsmatige blootstelling aan mangaanhoudend stof op de werkplek, na langdurige inademing, resulteerde in myalgie (spier pijn), algemene zwakte, vertraagde beweging, verlies van eetlust en spraakstoornissen, en zelfs "manganisme", een zenuwaandoening vergelijkbaar met Parkinson​ De WHO (World Gezondheid Organisatie) gaat ervan uit dat de drempel dosis voor neurologische effecten ligt tussen 0.1 mg mangaan / m³ lucht en 1 mg mangaan / m³ lucht. De route van inademing is ondergeschikt aan de veiligheidsbeoordeling van mangaan uit voedsel.

Voortdurende consumptie van drinkwater dat mangaan bevat, resulteerde ook in neurologische aandoeningen zoals myalgie (spier pijn), algemene zwakte, tremor (trillen), geheugen bijzondere waardevermindering en verminderde reflexen​ In Japan leidde vervuild drinkwater met 14 mg mangaan per liter tot ernstige vergiftigingsverschijnselen zoals trillingen en psychische stoornissen en, in twee gevallen, de dood. Een andere studie observeerde ook neurologische aandoeningen na inname van ten minste 28 mg mangaan uit drinkwater naast de conventionele voeding.

In een onderzoek onder ouderen van 50 jaar en ouder, nadelige bijwerkingen zoals Depressie, 피로, hallucinaties, tremoren en aangetast reflexen kwam voor bij niveaus van slechts 3.6 tot 4.6 mg mangaan per dag uit drinkwater naast het conventionele dieet. De mangaaninname via de voeding werd echter niet bepaald, waardoor de totale mangaaninname onbekend was. Daarom is voor ouderen van 50 jaar en ouder de bovenstaande veilige dagelijkse inname-limiet van 8.7 mg mangaan uit alle bronnen vastgesteld.