Wat als u door een ongeval of ernstige ziekte geen inspraak meer heeft op een medische beslissing? Met een levend testament, ook wel het testament van een patiënt genoemd, kunt u tot uitdrukking brengen dat u geen behandeling wilt die uw leven kunstmatig verlengt in situaties van ziekte die leiden tot de dood. Hierbij gaat het niet om actieve euthanasie - dit is in Duitsland bij wet verboden. Voor veel getroffen personen is de levende wil echter een manier om op een zelfbepaalde manier, waardig en zonder pijn.
Levenstestament, zorgvolmacht, zorgvolmacht.
In principe zijn er drie manieren om in het worstcasescenario te voorzien.
- Met een levend testament bepaalt de ondertekenaar welke medische behandeling hij wil ondergaan voor het geval hij zich niet meer kan uiten.
- Met een volksgezondheid zorgvolmacht, men geeft een vertrouwenspersoon volmacht in eigendommen en persoonlijke aangelegenheden. Deze beslist dan of men dit zelf niet meer kan.
- Bij een zorgrichtlijn geeft men de rechtbank een advies over wie als voogd moet worden aangesteld. Dit is alleen nodig als men geen volmacht heeft verleend voor volksgezondheid zorg.
Angst voor de zorgbehoefte
Elk jaar sterven in Duitsland meer dan 900,000 mensen. Volgens een onderzoek van Infratest in opdracht van de patiëntenbeschermingsorganisatie Deutsche Hospiz Stiftung, zou ongeveer de helft van de Duitsers liever voor zelfmoord kiezen dan voor een verpleegkwestie te worden. Volgens het onderzoek ziet 51 procent van de vrouwen en 49 procent van de mannen hulp bij zelfdoding als een uitweg.
De angst om zorg nodig te hebben is daarom bij veel mensen groot.
Waar is een levend testament voor?
Een levende wil verwijst naar het stervensproces of naar het falen van vitale lichaamsfuncties die niet langer kunnen worden veranderd en waarschijnlijk de dood tot gevolg zullen hebben. Het bevat instructies voor zorg aan het levenseinde, waarbij men een mogelijke ontheffing van behandeling expliciet kan noemen - zoals reanimatie maatregelen Dit betekent het afzien van een levensverlengende behandeling als men terminaal ziek is en sterft.
Het betekent ook palliatieve behandeling, waaronder geven pijn-verlichtend drugs aan terminaal zieke mensen, zelfs als deze medicijnen het begin van de dood als bijwerking kunnen bespoedigen.
