Hieronder vindt u een overzicht en een korte informatieve uitleg van de meest voorkomende ligamentletsels van de kniegewricht. Voor gedetailleerde informatie vindt u aan het einde van elke sectie een verwijzing naar het hoofdartikel over het betreffende letsel. De binnenband loopt langs de binnenkant van de knie en is aan de onderzijde bevestigd dij en het bovenste scheenbeen.
Het wordt belast wanneer er druk wordt uitgeoefend op het vaste gewricht vanaf de buitenkant van de knie en scheurt meestal in sportverwondingen waar patiënten beweren “de knie te hebben verdraaid”. De therapie van een gescheurde binnenband wordt meestal conservatief uitgevoerd door het gewricht te immobiliseren met een spalk, die ongeveer 6 weken moet worden gedragen. Gedetailleerde informatie vindt u onder Gescheurde ligament in de knie.
Gescheurde ligamenten zijn het kleine zusje van gescheurde ligamenten. De binnenband is overbelast maar niet gescheurd. Om de genezing van het ligament te ondersteunen en verder letsel te voorkomen, moet de knie nog steeds worden geïmmobiliseerd.
Afhankelijk van de omvang van de stretching, bandages, bandages en spalken kunnen worden gebruikt. Bovendien moet een sportpauze worden genomen en moet de knie worden gekoeld en verhoogd. Gedetailleerde informatie vindt u onder Binnenband stretching in de knie.
De buitenband is de pandant aan de binnenband aan de buitenkant van de knie. Het loopt van buiten naar beneden dij aan de hoofd van de fibula. Het stabiliseert de kniegewricht tegen zijdelingse druk van binnenuit en scheurt dienovereenkomstig als er te veel druk wordt uitgeoefend op het gewricht van binnenuit.
In het geval van eenvoudige scheuren van het buitenste ligament zonder benige betrokkenheid, wordt de therapie meestal conservatief uitgevoerd, ook door het dragen van een spalk gedurende ongeveer 6 weken. Fysiotherapeutische oefeningen voor spieropbouw en gewrichtsstabilisatie vormen ook een belangrijk onderdeel van de therapie. Gedetailleerde informatie vindt u onder Gescheurde buitenste ligament in de knie.
Zelfs in het geval van een uitwendige bandbreuk, bestaat het belangrijkste onderdeel van de therapie uit het immobiliseren en beschermen van het gewricht door middel van tapebandages, verbandmiddelen of spalken. Bovendien moet de aangedane knie worden gekoeld en verhoogd. Net als bij het scheuren van het uitwendige ligament, moet fysiotherapie ook worden uitgevoerd wanneer het uitwendige ligament wordt gestrekt om de spieren van het gewricht op te bouwen en zo te stabiliseren om een nieuw letsel te voorkomen. Gedetailleerde informatie vindt u onder stretching het buitenste ligament in de knie.
Verwondingen aan de kruisbanden
Het voorste kruisband loopt in de kniegewricht van achteren lager dij naar het voorste bovenste scheenbeen. Verwondingen aan de voorkant kruisband komen veel vaker voor dan die aan de achterste kruisband. Ze komen meestal voor bij ongevallen met snelle stop / roterende bewegingen in de knie, bijvoorbeeld tijdens het skiën of voetballen.
Kruisband tranen genezen veel langzamer dan verwondingen aan de buitenste ligamenten, daarom wordt vaak een chirurgische behandeling van het letsel uitgevoerd, vooral bij sportpatiënten. De kruisband wordt meestal vervangen door spieren pezen, bijv. door de pees van de zogenaamde semitendinosus-spier van het achterste dijbeen. Gedetailleerde informatie vindt u onder Gescheurde voorste kruisband.
Het achterste kruisband loopt in het kniegewricht in een "kruisende" richting naar het voorste kruisband. Tranen van de achterste kruisband komen veel minder vaak voor dan die van de voorste kruisband en zijn geen klassieke sportblessure. Een typisch letsel is bijvoorbeeld waarschijnlijker bij een auto-ongeluk waarbij de knie het dashboard raakt.
Om gescheurde kruisbanden te diagnosticeren, voert de behandelende arts eerst specifiek klinisch onderzoek van de knie uit. Een MRI-onderzoek is echter essentieel om de diagnose te bevestigen. Voor de conservatieve therapie van een gescheurde kruisband kan spierversterking worden uitgevoerd door middel van fysiotherapie, hoewel deze vorm van therapie geschikter is voor oudere patiënten die niet meer actief zijn in de sport.
Patiënten die hoge eisen stellen aan hun kniegewricht, bijvoorbeeld atleten, ondergaan vaker een chirurgische therapie, vergelijkbaar met die voor een gescheurde voorste kruisband. Gedetailleerde informatie vindt u onder Breuk van het achterste kruisband.
