Hydroxycobalamine: functie en ziekten

Hydroxycobalamine is een van de natuurlijk voorkomende stoffen in de vitamine B12 complex. Het kan relatief gemakkelijk worden omgezet in het bioactieve adenosylcobalamine (co-enzym B12) door het metabolisme van het lichaam in een paar stappen. Hydroxycobalamine is geschikter dan elke andere verbinding uit het B12-complex om de B12-voorraden in het lichaam aan te vullen. Het voert functies uit in bloed vorming en celdeling en wordt beschouwd als een ontgifter in waterstof cyanide (HCN) vergiftiging.

Wat is hydroxycobalamine?

Hydroxycobalamine (vitamine B12b), ook bekend als hydroxocobalamine, is een van de biologisch inactieve vormen van co-enzym B12 die door lichaamsmetabolisme via cyanocobalamine kan worden omgezet in het biochemisch actieve adenosylcobalamine (co-enzym B12). Cyanocobalamine - hoewel ook biochemisch inactief - wordt de feitelijke stof genoemd vitamine B12​ Hydroxycobalamine, dat van nature in veel voedingsmiddelen voorkomt, vooral in dierlijk voedsel, is zeer geschikt voor opslag in het lichaam. De chemische molecuulformule C62H89CoN13O15P onthult een centrale kobalt atoom of kobaltion, met een één- tot drievoudige positieve lading in de complexe structuur. Cobalaminen zijn de enige bekende natuurlijke producten met een ingebouwde centrale kobalt ion, wat kenmerkend is voor alle cobalaminen. Hydroxycobalamine kan niet worden gesynthetiseerd door het eigen metabolisme van het lichaam, maar wordt ingenomen met voedsel. Als acetaat vormt de organometaalverbinding hydrocobalamine dieprode, geurloze kristalachtige naalden of bloedplaatjes die matig oplosbaar zijn in water (20 g / l). De smeltpunt is meer dan 300 graden Celsius.

Functie, actie en taken

De belangrijkste functies die bioactief co-enzym B12 (adenosylcobalamine) vervult in het metabolisme van de mens is de deelname ervan als co-enzym aan methionine metabolisme. Het dient in methionine synthase om S-adenosylmethionine (SAM) te regenereren en om methionine te vormen door remethylering van schadelijke homocysteïne​ De tweede belangrijke functie van co-enzym B12 is zijn deelname aan de functie van het enzym methylmalonyl-CoA-mutase (MCM). MCM speelt een centrale rol in het metabolisme van sommigen aminozuren, vetzuren en bepaalde cholesterolen. Zijn functies spelen een speciale rol bij de noodzakelijke replicatie of synthese van DNA- en RNA-strengen tijdens celdeling en hebben effecten op de vorming van erytrocyten (rood bloed cellen) en bij de vorming van zenuwweefsel. Hydroxycobalamine heeft, zelfs in zijn ongemodificeerde vorm, specifieke functies die andere bioactieve cobalaminen niet hebben. Dit zijn de buitengewoon goede depotfunctie en het vermogen om cyanidegroepen over te nemen. De stof heeft dus een ontgiftende werking bij waterstof cyanidevergiftiging, rookvergiftiging en is effectief bij het ontgiften van het lichaam tijdens roken ophouden. Bovendien werkt hydroxycobalanine als een effectieve wegvanger van NO-radicalen. Dit is een bijzondere vorm van oxidatie spanning en wordt nitrosatieve stress genoemd. Hydroxycobalamine kan GEEN radicalen onschadelijk maken. in tegenstelling tot stikstofoxide (NO), die belangrijke fysiologische functies vervult als een neurotransmitterGEEN radicalen en het peroxinitriet gevormd uit afbraakproducten zijn schadelijk.

Vorming, voorkomen, eigenschappen en optimale niveaus

Hydroxycobalamine wordt uitsluitend gesynthetiseerd door een verscheidenheid aan microben, voornamelijk bacteriën​ De meeste microben kunnen synthetiseren vitamine B12b worden als symbionten aangetroffen in de voormaagjes van herkauwers of in de dikke darm van andere herbivoren, zodat in de laatste, vitamine B12 levering wordt verzekerd door symbiose met het produceren bacteriën​ Een klein percentage cobalamine-producerende bacteriën in de dikke darm van mensen, evenals bij alleseters en carnivoren, vertoont geen invloed op de toevoer van hydroxycobalamine, omdat hydroxycobalamine alleen kan worden opgenomen in de dunne darm, dwz het darmgedeelte vóór de dikke darm, en wordt daarom ongebruikt uitgescheiden. Relevante hoeveelheden opneembare vitamine B12b komt voornamelijk voor in vleesproducten, vooral in vis en slachtafval (bijv lever​ Kleinere hoeveelheden worden nog steeds gevonden in melk en zuivelproducten. Plantaardig voedsel bevat bijna geen hydroxycobalamine, behalve in melkzuur gefermenteerde producten zoals zuurkool en in sommige peulvruchten. De biologische halfwaardetijd van cobalamine in het lichaam is 450 tot 750 dagen. De vitamine komt constant vrij in het lichaam dunne darm Met gal zuur, maar wordt grotendeels opnieuw geabsorbeerd in het terminale ileum met behulp van een intrinsieke factor. De totale behoefte van een volwassene is daarom slechts ongeveer 2.5 tot 3 µg / dag. Met bijgevulde vitamine B12-voorraden kan een tekort gedurende meerdere jaren door het lichaam worden gecompenseerd, zodat symptomen van een tekort in sommige gevallen pas heel laat duidelijk worden.

Ziekten en aandoeningen

Een tekort aan cobalamine beïnvloedt veel stofwisselingsprocessen. De belangrijkste symptomen van vitamine B12-tekort worden gezien in bloedarmoedebloedarmoede en neurologische problemen. Kortom, een tekort aan vitamine B12 kan ontstaan ​​als gevolg van een langdurig onderaanbod, zoals kan voorkomen bij veganisten die zich volledig onthouden van het eten van dierlijke producten. Vaker dan een onderaanbod van de vitamine, treedt een tekort op als gevolg van een verminderde absorptie in de dunne darm​ Een bekende auto-immuunziekte, schadelijk bloedarmoede, wordt veroorzaakt door geleidelijke vernietiging van de pariëtale cellen in de maag slijmvlies die een specifiek eiwit, intrinsieke factor, synthetiseren in de bescherming waarvan hydroxycobalamine de darmpassage onverteerd overleeft om te worden geabsorbeerd in het terminale ileum. Andere factoren die leiden om af te nemen absorptie van de vitamine omvatten bijwerkingen van maagzuur remmend drugs en het gebruik van lachgas als verdoving. Aan de andere kant, met een normale levering en normaal absorptiekan een tekort worden veroorzaakt door een verhoogde behoefte, die bijvoorbeeld kan voorkomen bij chronische aandoeningen spanning situaties, in nicotine misbruik, en ook in buitensporig alcohol consumptie.