Hoe vaak moeten de oefeningen worden uitgevoerd?
Om conservatieve therapie succesvol te laten zijn, moeten patiënten de oefeningen minstens twee tot drie keer per week samen met hun fysiotherapeut uitvoeren. Een dagelijks oefenprogramma voor thuis is ook onmisbaar.
Fysiotherapie
Het doel van fysiotherapie bij peroneale parese is om de functionaliteit van de voet zo volledig mogelijk te herstellen. Daarnaast wordt getracht secundaire symptomen te vermijden. Deze zouden zich bijvoorbeeld kunnen uiten in een permanente spitse voet.
Allereerst stelt de behandelende fysiotherapeut een gedetailleerd rapport op om de therapie individueel aan de oorzaken, omvang en symptomen aan te kunnen passen. De belangrijkste focus van fysiotherapie ligt op het verbeteren van de verkeerde voetpositie en daarmee het gangpatroon. Om dit te bereiken, worden de verlamde spieren en evenwicht zijn specifiek opgeleid.
Bovendien kan zenuwmobilisatie de beschadigde verlichten zenuwen en verminderen de klachten. Omdat er bij peroneale parese een hoog risico op vallen door struikelen is, zal de fysiotherapeut in geval van nood het juiste vallen met de getroffen persoon oefenen. Daarnaast adviseert de fysiotherapeut zijn patiënt over veilig en ondersteunend schoeisel en over een peroneale spalk.
Hoe lang duurt de peroneale parese?
De duur van peroneale parese kan niet over de hele linie worden voorspeld. Bij de duur van de ziekte spelen veel factoren een rol. Als er sprake is van peroneale parese, bijvoorbeeld door drukschade door te lang zitten met de benen gekruist, verdwijnt de peroneale parese binnen enkele dagen.
Als er een onderliggende ziekte is, zoals een cyste of een tumor, blijft de parese bestaan totdat de onderliggende oorzaak is weggenomen. Als de zenuw volledig is gescheurd, blijft de peroneale parese meestal permanent. In principe geldt dat hoe eerder de zenuw wordt ontlast, hoe korter de behandelingsduur doorgaans is.
Elektrotherapie voor peroneusparese
Elektrotherapie speelt een belangrijke rol bij de behandeling van peroneurose. Het succes van deze maatregel hangt af van de individuele aanpassing van de stroom aan de symptomen, het stadium van de ziekte (acuut of chronisch) en de reacties van de patiënt. De therapie blijft bijvoorbeeld niet succesvol als de zenuw volledig is gescheurd. Daarom is de eerste stap een neurologisch onderzoek.
Dit zal duidelijk maken welk deel van de zenuw is aangetast en in hoeverre de gevoeligheid van de patiënt is aangetast. Als dit te beperkt is, mag er geen elektriciteit worden gebruikt, omdat de kans op letsel in de vorm van ernstige huidschade te groot is. Als de patiënt een gangmaker of lijdt aan hartritmestoornissenmoet de huidige behandeling ook worden vermeden.
Anders is een laagfrequente stimulatie-stroombehandeling (= galvaniseren) met exponentiële stroom (frequentie: 0.2 - 0.5 Hz) geschikt. De elektroden zijn zo bevestigd dat die spieren worden gestimuleerd die de patiënt door peroneurose niet meer bewust kan beheersen. Spierdegeneratie wordt zo effectief tegengegaan.
Alle artikelen in deze serie:
