hemostase
Als bij een blessure lichaamsweefsel wordt geopend, is dat van het lichaam hemostase treedt op. Enerzijds wordt de vatwand voor en achter het uitgangspunt ingesnoerd om de bloed lokale druk. Aan de andere kant hechten trombocyten zich aan de bindweefsel vezels aan de randen van de wond om het bloeden te stoppen.
Op het punt waar het bloed verlaat de wond, een druppel, de zogenaamde trombus, vormt zich. Dit kan de wond echter niet permanent sluiten vanwege de opkomst bloed druk. In de levermoet het protrombine worden omgezet in trombine door de invloed van vitamine K, dat fribrinogeen omzet in fibrine en uiteindelijk de wond definitief sluit.
Naast deze endogene mechanismen van hemostase zijn er zogenaamde medische noodmaatregelen voor hemostase. Door het getroffen gebied te verhogen, kan de bloeddruk kan lokaal worden verlaagd. Normaal gesproken is een compressieverband is voldoende om de plaats van bloedlekkage tijdelijk te stoppen.
Bij operaties wordt een zogenaamde fibrinelijm gebruikt. Dit type weefsellijm vermijdt chirurgische hechting. en algemene taken uit het bloed
Gastransport van het bloed
Door de zuurstoftransportfunctie van het bloed en de afvoer van kooldioxide en melkzuur zijn sportieve activiteiten over een langere periode mogelijk. De zuurstof diffundeert door de dunne wand van de longblaasjes in de longcapillairen. Van daaruit wordt het in het stromende bloed naar het betreffende succesvolle orgaan getransporteerd. De koolstofdioxide diffundeert van de spieren met de bloedstroom naar de longen en uiteindelijk naar de longalveolus.
