Gipsverband: behandeling, effect en risico's

A gips cast is een zogenaamde conservatieve behandelmethode voor een bot breuk​ Het aangetaste bot wordt geïmmobiliseerd met behulp van het verband totdat het weer aan elkaar is gegroeid. In de meeste gevallen zijn dit verwondingen aan de extremiteiten die op deze manier worden behandeld.

Wat is een cast?

Een cast is een zogenaamde conservatieve behandelmethode voor een bot breuk​ Het omvat het gebruik van de cast om het aangetaste bot te immobiliseren totdat het weer samengroeit. EEN gips cast is een stevig, stijf verband gemaakt van gips dat wordt gebruikt om een ​​deel van het lichaam te immobiliseren. Dit is onder meer nodig wanneer er een blessure is opgetreden en het genezingsproces absolute rust en immobiliteit van het getroffen gebied vereist. Meestal gaat het om een ​​kapotte botten, maar ernstige verrekkingen of gescheurde ligamenten en pezen kan ook worden geïmmobiliseerd met een cast. Deze blessures vinden vaak plaats aan de extremiteiten, dus ook zij make-up een meerderheid van de gevallen die behandeling met een gipsverband vereisen. Afhankelijk van het soort letsel en de snelheid van het genezingsproces, kan het gips op de arm van de patiënt blijven zitten been voor enkele weken.

Toepassing, functie en doelen

Er wordt een gipsverband aangebracht wanneer het nodig is om ervoor te zorgen dat het getroffen deel van het lichaam geïmmobiliseerd wordt na een verwonding of een chirurgische ingreep. Na een bot breukZelfherstel vindt bijvoorbeeld plaats wanneer het bot vanzelf weer aan elkaar groeit. Dit duurt echter enkele weken en kan alleen volledig en zonder complicaties plaatsvinden als het getroffen gebied voor deze periode geïmmobiliseerd en dus onbeweeglijk is. Anders bestaat het risico dat het bot op de breukplaats verschuift en kunnen er problemen ontstaan ​​bij het weer aan elkaar groeien. De gips cast is een van de zogenaamde conservatieve behandelmethoden voor botbreuken, verrekkingen of gescheurde ligamenten of pezen​ Het is geen therapie in de ware zin van het woord, maar eerder een hulpmiddel om het lichaamseigen genezingsproces te ondersteunen. Het wordt aangebracht na een uitgebreid onderzoek van het letsel, als de voor dit doel gemaakte röntgenfoto's geen verplaatsingen, versplintering of soortgelijke complicaties vertonen. Afhankelijk van het type en de ernst van de verwonding en het zelfgenezende vermogen van het individu, moet een gipsverband meestal enkele weken op het getroffen gebied blijven om een ​​optimaal resultaat te bereiken. Na enige tijd kan het gips tijdelijk door de arts worden verwijderd voor onderzoeksdoeleinden om de voortgang van de genezing te beoordelen. Het kan nodig zijn dat de patiënt eraan deelneemt fysiotherapie gedurende een bepaalde periode na definitieve verwijdering van het gips om de functie van het aangetaste ledemaat volledig te herstellen. Omdat de conventionele combinatie van katoenen verband en gips vrij zwaar is en soms het bewegingsvermogen van de patiënt aanzienlijk kan verminderen, wordt tegenwoordig steeds vaker plastic gebruikt. Deze zijn lichter en beter vochtbestendig; ze brengen echter ook hogere kosten met zich mee.

Risico's, bijwerkingen en gevaren

Een gipsverband wordt door de meeste patiënten ervaren als een belemmering voor hun vermogen om zich dagelijks te verplaatsen. Gedurende de periode dat het gips wordt gedragen, is de gebruikelijke beweging van de aangedane extremiteit aanzienlijk beperkt. Als gewrichten en spieren worden gedurende een periode van enkele weken niet goed of helemaal niet bewogen, vaak treedt verstijving of spieratrofie op. In veel gevallen kunnen deze worden geëlimineerd door de normale beweging die plaatsvindt na de behandeling, zonder dat er therapeutische ondersteuning nodig is. Onder bepaalde omstandigheden wel deelname aan revalidatie maatregelen of gewoon fysiotherapie kan nodig worden. Oefeningen die zijn afgestemd op individuele behoeften kunnen stijf helpen gewrichten hun mobiliteit terugwinnen of verminderde spiermassa opbouwen massa​ Immobilisatie van ledematen gedurende weken brengt ook een risico met zich mee trombose​ Risicopersonen moeten daarom regelmatig worden onderzocht. Indien nodig kan een antistollingsmiddel worden geïnjecteerd om dit te voorkomen trombose vorming. Weken fixatie kan ook extra plaatsen spanning op de patiënt huidHet is niet ongebruikelijk voor een onaangename jeuk optreden onder het gips, wat gepaard kan gaan met huiduitslag. Als pijn, zwelling of soortgelijke klachten optreden, dient in ieder geval de behandelende arts te worden geraadpleegd.

Ziekten met botbreuken

  • Osteoporose (botverlies)
  • Femoraal nek breuk (femurhalsfractuur).
  • Radiusfractuur (breuk van de spaken)
  • Broze botziekte (osteogenesis imperfecta)