Functie van de nierkalices | Functie van de nier

Functie van de nierkalices

De niercalices vormen samen met de nierbekken en behoren tot het eerste deel van de urinewegen. De nierbekkenkalices dienen om de gevormde urine in de richting van de urineleider. De nierpapillen maken deel uit van de mergpiramides en steken uit in de kelken.

Ze hebben aan de bovenkant kleine openingen waardoor de urine die uit het tubuli-systeem komt in de nierkalken druppelt. Maximaal drie papillen worden omsloten door een kleine nierkelk. De ongeveer tien kleine kelken verenigen zich op hun beurt.

In elk geval vormen er twee een grotere holte, een grote kelk, en eindigen uiteindelijk in de nierbekken. Niet elk kelksysteem heeft dezelfde structuur. In sommige gevallen openen de kleine kelken direct in een holte, in andere gevallen heeft het kelksysteem een ​​boomachtige structuur van takken.

De rol van de nieren bij het reguleren van de waterbalans

Een van de meest belangrijke functies van de nier is de regulering van het water evenwicht. Het grootste deel van het menselijk lichaam bestaat uit water, waarvan de exacte hoeveelheid onderhevig is aan schommelingen naar behoefte en consumptie. De hele stofwisselingsprocessen in het lichaam zijn afhankelijk van lichaamssappen.

Op deze manier wordt de omzet en het transport van verschillende stoffen verzekerd. De nier grijpt in in het water evenwicht op een regulerende manier. De regeling is gebaseerd op verschillende mechanismen in het tubuli-systeem.

De reabsorptie van water volgt het osmotische werkingsprincipe. Speciale transportsystemen transporteren eerst ionen uit de buisjes over de wand. Hierdoor ontstaat een osmotisch verloop.

Het water volgt dan passief de ionen. Een ander mechanisme is gebaseerd op een hormoonafhankelijk principe. ADH (adiuretin, antidiuretisch hormoon) geproduceerd in de hypothalamus (onderdeel van het diencephalon) en het bijnierschorshormoon aldosteron spelen hierbij een belangrijke rol.

Laag bloed druk als gevolg van waterverliesoorzaken ADH vrijgelaten worden. De urine wordt geconcentreerd door een verhoogde heropname van water. Dit is daarna het geval braken of zweten, bijvoorbeeld.

In tegenstelling tot, hoge bloeddruk remt ADH vrijlating. Dit kan worden veroorzaakt door drinken, alcohol of nicotine consumptie. Aldosteron leidt ook tot een toename van de reabsorptie van water, die volgt op de natrium osmotisch, door de reabsorptie van natriumionen te verhogen.Aldosteron wordt geproduceerd in bijnier en de productie ervan wordt gereguleerd door het zogenaamde renine-angiotensine-aldosteron-systeem (RAAS).