Onderzoek bij de gynaecoloog: basisdiagnostiek

De fysiek onderzoek vindt plaats op de beruchte gynaecologische stoel. Ook al is zijn vorm nogal onaangenaam en het - in het bijzonder. De buikwand wordt ontlast door de lichte verhoging van het bovenlichaam, waardoor het zacht en gemakkelijk te palperen is; de bekleding van de stoel, ook in de rugleuning, gaat een holle rug tegen en helpt de patiënt zoveel mogelijk te ontspannen; en het spreiden van de benen geeft de arts een goed zicht en palpatie van het vaginale gebied. Direct voordat het onderzoek begint, moet de patiënt opnieuw naar het toilet gaan - de arts kan de regio alleen goed beoordelen als de urinewegen blaas is leeg en dus klein.

Examens met het speculum

Ten eerste zal de arts op zoek gaan naar extern zichtbare ziekteverschijnselen (inspectie), zoals roodheid, kleine puisten of slijmafscheiding op de uitwendige geslachtsorganen. Vervolgens zal de arts de vleien met twee vingers en onderzoek de binnenkant van de vagina (vagina).

Vervolgens brengt hij het speculum (vaginale spiegel) in. Dit is een metalen onderzoeksinstrument dat wordt gebruikt om de vagina iets open te spreiden zodat de vaginawand en hals kunnen worden beoordeeld en - bijvoorbeeld als onderdeel van het screeningsonderzoek - uitstrijkjes kunnen worden afgenomen voor microscopisch onderzoek.

Afhankelijk van de vraag kan de arts bij hetzelfde onderzoek een colposcoop gebruiken, een vergrootglas met een lichtbron dat voor de vaginale wordt geplaatst. entree en waarmee de interne structuren kunnen worden beoordeeld bij een vergroting van 10-40x.

Bij speciale examens zoals de azijnzuur test, wordt het slijmvlies bevochtigd met een tinctuur en verandert vervolgens van kleur afhankelijk van het type cel. Hierdoor is het mogelijk om verdachte gebieden bijzonder goed te visualiseren en er weefselmonsters van te nemen. Omdat de grootte van het speculum wordt gekozen op basis van de grootte van de vagina, zijn deze onderzoeken meestal niet pijnlijk, hoogstens onaangenaam. Voorwaarde hiervoor is echter dat de patiënte erin slaagt haar te ontspannen bekkenbodem gebied.

Palpatoir onderzoek

De volgende stap is het palperen van de inwendige geslachtsorganen met twee handen ("bi-manual"). Om dit te doen, afhankelijk van de grootte van de vagina, alleen de index vinger of wijsvinger en middelvinger van de ene hand (met handschoen en glijmiddel) worden in de vagina ingebracht, en met de andere hand drukt de dokter er van buitenaf boven de schaambeen​ Hierdoor kan hij de vagina palperen, hals, baarmoeder en eileiders tussen zijn handen. Veel patiënten vinden deze tweehandige palpatie een onaangename druk; het zou echter niet pijnlijk moeten zijn.

Als onderdeel van de vroege detectie van kankerkan de arts ook een rectale palpatie uitvoeren, waarbij gelokaliseerde tumoren kunnen worden opgespoord door palpatie van de rectum​ Gelijktijdig onderzoek van de rectum en vagina met een vinger elk laat ook de vasthoudende ligamenten van de baarmoeder en de bekkenwand goed te beoordelen (bidigitaal rectovaginaal onderzoek).

Gedurende zwangerschapkan de arts met bepaalde handgrepen (Leopold-handgrepen) de buik van buitenaf palperen en zo allerlei informatie verkrijgen, bv. over de positie en de grootte van het kind. Daarnaast onderzoekt hij ook vanuit de vagina en - later - vanuit de darm.

Borstonderzoek (mammadiagnostiek).

Een deel van de gynaecologisch onderzoek, vooral met betrekking tot de vroege opsporing van kanker, is de beoordeling van de borsten door middel van kijken (inspectie) en palpatie (palpatie). Er wordt onder meer aandacht besteed aan de symmetrie van de borsten, de huidtepels, afscheidingen, knobbels of verklevingen, gebrek aan mobiliteit bij het optillen van de armen, gevoeligheid en vergroting van de weefselvocht knooppunten. Beeldvormingsprocedures zoals mammografie, echografie, of MRI kan volgen als dat nodig is.