In het therapie of endocarditis, antibiotica worden gebruikt tegen de kiemen en drugs tegen de ontstekingsreacties, naast de behandeling van onderliggende ziekten en gevolgen. Vaak is ook een chirurgische ingreep nodig. U leest precies hoe endocarditis wordt hier behandeld.
Endocarditis behandelen
Dit is hoe de behandeling van endocarditis er concreet uitziet:
- De belangrijkste pijler van therapie is de administratie of antibiotica - hiermee wordt begonnen, zelfs bij verdenking, voordat de ziekteverwekker is gedetecteerd. De duur van de therapie wordt individueel aangepast (meestal duurt het vier tot zes weken) - vooral bij reuma endocarditis, antibioticum de behandeling moet gedurende een langere periode worden voortgezet om terugval te voorkomen. In aanvulling op, aspirine en cortisone worden gegeven bij reumatische endocarditis.
- Bij ernstige acute kuren en in het geval van chronische onherstelbare gevolgschade aan het klepapparaat moet vaak een operatie worden uitgevoerd aan de hart- en de ontstoken of chronisch misvormde hartklep moet worden vervangen door een prothetische hartklep. Dit verwijdert effectief de focus van ontsteking en verbetert de prestaties van de hart- nog een keer. Kunstprothesen hebben echter twee nadelen: hun levensduur is beperkt en ze hebben levenslange medicatie nodig om de prothesen te verdunnen bloed Soms kan de chirurg de defecte klep repareren door of vast te draaien stretching zodat er geen kunstmatige prothese nodig is. Als laatste maatregel in ernstig hart- falen na beschadiging van de hartklep, harttransplantatie kan ook worden overwogen.
- Bovendien zijn de gevolgen van chronische hartklepbeschadiging zoals hartritmestoornissen or hartfalen worden bovendien individueel behandeld.
- Als endocarditis optreedt als een gelijktijdige reactie in de context van andere ernstige ziekten van het organisme, zoals chronisch polyartritis, de behandeling moet worden gericht aan de eliminatie van het onderliggende probleem, in dit geval weer een immuunziekte.
Vaak is het niet mogelijk om een initiële ziekte te voorkomen, maar met de gerichte en consistente behandeling van de verlopen endocarditis is het tenminste mogelijk om een progressie van ontsteking en klepschade.
Hoger risico voor degenen die al getroffen zijn
Als u eenmaal endocarditis heeft gehad, loopt u in principe meer risico om het opnieuw te krijgen. Om deze reden, getroffen personen - evenals patiënten met een kunstmatige hartklep en een ernstige aangeboren hartafwijking - moet een preventieve - meestal eenmalige - krijgen dosis of antibiotica (endocarditis profylaxe) voor de rest van hun leven vóór een geplande diagnostische of therapeutische medische procedure waarbij kiemen kan in de bloedbaan terechtkomen (bijvoorbeeld tandverwijdering, gastro-intestinale endoscopie, chirurgie in de nasopharynx, bijvoorbeeld).
Het is echter aangetoond dat bij bepaalde klepdefecten een aantal ingrepen niet lukt leiden tot een verhoogd risico op endocarditis, waardoor de voorheen vrij strikte richtlijnen in 2007 enigszins werden versoepeld.
Om te voorkomen dat de ziekte verergert, worden regelmatige vervolgonderzoeken door een arts aanbevolen, waarbij het medicijn wordt gebruikt therapie kan ook worden aangepast. Daarnaast dienen getroffenen in het bezit te zijn van een cardiaal paspoort, dat zij bij alle (geplande) behandelingen dienen te overleggen en ook niet te vergeten wanneer ze op vakantie zijn.
Belangrijke informatie voor mensen met endocarditis
Dit is waar mensen met endocarditis rekening mee moeten houden:
- Zorg ervoor dat u altijd het cardiale paspoort bij u heeft
- Goede, regelmatige mondhygiëne met een zachte tandenborstel.
- Bij bacteriële infecties vroeg en voldoende lang antibioticum therapie voorgeschreven door de arts te hebben.
