Effecten op de darm | Bijwerkingen van Diclofenac

Effecten op de darm

Diclofenac kan verschillende intestinale bijwerkingen veroorzaken. Er kan bijvoorbeeld een ontsteking ontstaan ​​op de uitstulpingen van de dikke darm slijmvlies. Deze ontstekingen worden ook wel divericulitis genoemd.

Vooral mensen ouder dan 70 jaar of mensen met een verzwakte immuunsysteem zijn aangetast. Deze ontstekingen kunnen onschadelijk zijn. Tijdelijk pijn in de linker onderbuik kan voorkomen.

Maar er kan ook zijn pijn in de rechter of de gehele onderbuik. Fever, winderigheid, misselijkheid, diarree of constipatie kan ook voorkomen. Bij het nemen van Diclofenac koorts en pijn worden soms geremd, waardoor vooral de darmproblemen tot uiting komen.

In andere gevallen darm krampen zijn het belangrijkste symptoom. Daarnaast, maagbloeding kan optreden tijdens het gebruik Diclofenac. Deze komen voor in de zwart verkleurde ontlasting, de zogenaamde teerkrukken. Als deze symptomen optreden, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd.

Effecten op de nieren

Diclofenac kan een schadelijk effect hebben op de nieren, vooral wanneer het gedurende een lange periode wordt ingenomen. Dit kan worden verklaard door de remming van COX 1 en COX 2, wat leidt tot een lagere afgifte van prostacyclines en prostaglandines in de nier. Dientengevolge, de bloed circulatie in de nier is verminderd.

Als resultaat is het filteren functie van de nier kan worden verminderd. Remming van COX 2 kan de stroom van bloed in de nierslagaders worden belemmerd. COX 2 is constitutief aanwezig in de endotheelcellen.

De endotheelcellen worden constant blootgesteld aan schuifkrachten door de pulsgolven van de bloed. De taak van COX 2 is om dit te verzachten. Het doet dit door daar prostacylines vrij te geven.

Dientengevolge, de schepen verwijden en de afschuifkrachten worden "gebufferd". Dit bevordert een fysiologische doorbloeding van onder meer de nierslagaders. Daarom kan permanente of herhaalde inname van Diclofenac de nierfunctie permanent beperken.

Bijwerking zweten

Diclofenac heeft een koortswerende werking. In technisch jargon staat het ook bekend als een antipyretisch effect. Daarom kan Diclofenac zweten als bijwerking veroorzaken.

Normaal prostaglandines spelen een belangrijke rol bij het veroorzaken koorts in ons lichaam. De remming van COX 1 en COX 2 verhindert de synthese van prostaglandines. Als gevolg hiervan reageert het lichaam uiteindelijk met zweten als gevolg van verschillende mechanismen.