Wat is een drugstest?
Een drugstest wordt gebruikt om drugs of bepaalde medicijnen in het lichaam van een persoon op te sporen. Met behulp van verschillende methoden kunnen verschillende monstermaterialen worden onderzocht. Geneesmiddelen kunnen bijvoorbeeld langer in haar of vingernagels worden gedetecteerd dan in bloed, speeksel en urine.
Wanneer moet u een drugstest doen?
In verschillende situaties kan een drugstest nodig zijn om het type of de hoeveelheid van een middel te bepalen. Detectie kan bijvoorbeeld resulteren in belangrijke stappen zoals het toedienen van een tegengif (antidotum) of noodbeademing. Redenen voor het testen van medicijnen zijn onder meer:
- Vergiftiging en noodsituaties
- Het monitoren van de voortgang van de ontwenningstherapie
- Verduidelijking van de schuldvraag, bijvoorbeeld bij verkeersongevallen
Wat doe je als je een drugstest doet?
De evaluatie en bevindingen worden doorgestuurd naar het verzoekende kantoor. Als wordt aangenomen dat drugsgebruik enige tijd geleden heeft plaatsgevonden, worden bij de drugstest haar of vingernagels gebruikt als monster. Dit komt omdat de geconsumeerde medicijnen en hun afbraakproducten door het lichaam worden opgenomen tijdens de haar- of nagelgroei. Gemiddeld groeit het haar 1 centimeter per maand. Met behulp van deze veronderstelling kunnen conclusies worden getrokken over de periode van drugsgebruik.
Bij acute afwijkingen is de detectie van medicijnen in het bloed klassiek vereist, omdat de meeste stoffen binnen enkele uren al in het bloed worden afgebroken.
Wat zijn de risico's van een drugstest?
Het uitvoeren van een drugstest brengt als onderzoekstechniek geen risico’s met zich mee. Alleen het bloedmonster kan leiden tot blauwe plekken (hematomen) of infectie als het niet goed wordt uitgevoerd.
Wat moet ik weten over drugstesten?
De detecteerbaarheid van geneesmiddelen is afhankelijk van de oorspronkelijke stof, de resulterende afbraakproducten (metabolieten), het monstermateriaal en de uitgevoerde testprocedure. Ook de gebruiksfrequentie en regelmaat spelen een doorslaggevende rol. De vraag hoe lang medicijnen in de urine aantoonbaar zijn, kan dus niet duidelijk worden beantwoord. De waarden in de volgende tabel mogen alleen als ruwe richtlijnen worden beschouwd.
Werkzame stof |
Detectietijd na laatste verbruik |
|||
Bloed |
Urine |
Haar |
||
Alcohol |
Afhankelijk van hoeveelheid en degradatie |
Afbraak van ca. 0.1 tot 0.2 promille per uur |
- |
|
Amfetaminen (snelheid, kristal) |
kortwerkend: 1-2 uur langwerkend: 3-6 uur |
6-10 uur |
3 dagen |
Maanden |
Cannabis (THC) |
2 4-h |
12 uur kunt opladen frequente consumptie: weken |
3-7 dagen frequente consumptie: weken |
Maanden |
XTC (MDMA, MDE, MDA) |
3 12-h |
tot 24 uur |
1-4 dagen |
Maanden |
Heroïne |
3 6-h |
12 uur kunt opladen |
3-4 dagen |
Maanden |
Cocaïne |
1 2-h |
6 uur kunt opladen |
3 dagen |
Maanden |
LSD |
6 12-h |
tot 24 uur |
1-2 dagen |
- |
Opiaten (morfine) |
tot 8 uur |
2-7 dagen |
Maanden |
Als in het kader van een medisch-psychologisch onderzoek (MPU) een deskundigenoordeel nodig is om de onthouding aan te tonen, moet de betrokkene zelf de kosten van de drugsscreening betalen. Omdat de verschillende procedures vaak erg complex zijn, kan een drugstest al snel enkele honderden euro’s kosten.