Verschil met hernia
Hoewel de hernia en wervelkanaal stenose hebben vergelijkbare symptomen, de ziekten zijn heel verschillend. Bij een hernia wordt de schijf zelf aangetast. Wanneer de elastische vezelige ring van de tussenwervelschijf wordt poreus en de gelatineuze kern komt uit het binnenste, dit wordt een hernia genoemd.
Dit kan een vernauwing veroorzaken in de wervelkanaal De oorzaak van wervelkanaal stenose is geen hernia, maar beide ziekten kunnen aanwezig zijn. In wervelkanaalstenose, het wervelkanaal lopend door de wervels wordt aangetast.
A hernia treedt meestal acuut op. Dit betekent dat de getroffen persoon plotseling het gevoel heeft te schieten pijn in het gebied van de hernia, terwijl wervelkanaalstenose ontwikkelt zich meestal verraderlijk en leidt pas na verloop van tijd tot problemen. Terwijl wervelkanaalstenose is eerder een ouderdomsziekte (uitzondering is een aangeboren wervelkanaalvernauwing), een hernia kan al op jonge leeftijd ontstaan.
Hoewel beide ziekten vooral in de lumbale wervelkolom voorkomen, zijn er ook daar verschillen. Een hernia komt vaak voor tussen de 4e en 5e lendenwervel of de 5e lendenwervel en 1e sacrale wervel. Daar zorgt de kromming van de wervelkolom voor een hogere druk op de tussenwervelschijven.
Stenose van het wervelkanaal, aan de andere kant, komt iets hoger voor in de 4e lumbale wervel of tussen de 4e en 5e lendenwervel. Op basis van de typische kenmerken en diagnostiek kunnen artsen dus gemakkelijk onderscheid maken tussen wervelkanaalstenose en een hernia. Het is dus ook mogelijk dat beide ziekten parallel voorkomen, al is meestal één ziekte de bepalende factor.
Therapie / behandeling
De therapie van spinale stenose hangt van veel factoren af. Deze omvatten bijvoorbeeld de omvang en lokalisatie van de stenose, de leeftijd van de patiënt en de algemene toestand van volksgezondheid evenals bijkomende ziekten van de patiënt en de beperkingen veroorzaakt door de stenose van het wervelkanaal. In de regel is het doel om een conservatieve therapie uit te voeren.
Dit betekent dat het lijden van de patiënt in eerste instantie wordt verlicht met behulp van pijn en ontstekingsremmende medicatie. In zeer ernstige gevallen pijnkan de zogenaamde infiltratie goede resultaten opleveren. Op het pijnpunt wordt een dunne pijnkatheter geplaatst, waar vervolgens gedurende meerdere dagen continu medicatie kan worden toegediend.
Periradiculaire therapie, waarbij computergestuurde spuiten een verdovingsmiddel injecteren of cortisone voorbereiding nabij de aangetaste zenuwkanalen, streeft een soortgelijk doel na. Een belangrijk onderdeel van conservatieve behandeling is fysiotherapie. Hier leren patiënten hoe ze een verlichtende houding kunnen vermijden en hoe ze de rug en buikspieren gericht om het wervelkanaal te ontlasten.
Als de conservatieve therapie niet tot het gewenste succes leidt of als het lijden van de patiënt erg hoog is, kan een operatie voor stenose van het wervelkanaal worden overwogen. In dit geval wordt het wervelkanaal verwijd bij verschillende mogelijke chirurgische ingrepen. Er zijn verschillende mogelijkheden van medicamenteuze therapie voor stenose van het wervelkanaal.
Kortom, het gebruik van de geselecteerde medicijnen is gebaseerd op het 3-fasen-schema van de wereld Gezondheid Organisatie: Fase 1 is milde pijn, gebruik pijnstillers en ontstekingsremmende geneesmiddelen zoals paracetamol, ibuprofen or diclofenac stadium 2 is matige pijn, waarbij de arts milde opioïde analgetica kan voorschrijven. Deze groep omvat tramadol of de combinatie van tilidine en naloxon. Fase 3 behandelt ernstige pijn.
Opioïde analgetica van keuze zijn hier sterk effectieve opioïde analgetica zoals morfine, fentanyl or oxycodon Injectietherapie kan ook verlichting bieden bij spinale stenose. Hier injecteert de arts een mengsel van Lidocaïne (a plaatselijke verdoving) en cortisone (ontstekingsremmend) in het wervelkanaal.
De injectie is ofwel transforaminaal (via het zenuwuitgangskanaal van de wervelkolom) of interlaminair (tussen twee aangrenzende wervellichamen).
- Fase 1 is milde pijn, met pijnstillers en ontstekingsremmende medicijnen zoals paracetamol, ibuprofen of diclofenac
- Niveau 2 beschrijft matige pijn, waarbij de arts milde opioïde analgetica kan voorschrijven. Deze groep omvat tramadol of de combinatie van tilidine en naloxon.
- Niveau 3 behandelt ernstige pijn.
Opioïde analgetica zoals morfine, fentanyl or oxycodon zijn de favoriete medicijnen.
In het geval van stenose van het wervelkanaal zijn er verschillende oefeningen die worden gebruikt om de wervelkolom te verlichten en te mobiliseren door te buigen, stretching of extensie. Afhankelijk van de locatie van de stenose zijn er specifieke oefeningen voor de cervicale, thoracale en lumbale wervelkolom. Cervicale wervelkolom: een goede oefening voor wervelkanaalstenose in de cervicale wervelkolom is intrekken.
Hier duwt de patiënt de kin naar achteren, alsof hij probeert een onderkin De beweging maakt automatisch de cervicale wervelkolom en de nek wordt uitgerekt. De positie wordt 10 seconden vastgehouden en vervolgens langzaam losgelaten. Het is belangrijk dat er geen snelle bewegingen worden gemaakt in de cervicale wervelkolom.
Als je het niet zeker weet, kun je de oefening ook in het begin voor een spiegel doen. Thoracale wervelkolom: bij deze oefening staat de patiënt op beide benen op een evenwicht bord of kussen (gevorderde studenten kunnen de oefening ook op één doen been De benen zijn nu licht gebogen en de rug gestrekt (geen holle rug).
Nu worden de armen lang naar boven gestrekt over het lichaam, daar 2 seconden vastgehouden en dan langzaam aan de zijkant weer neergelaten. 2 keer 15 herhalingen. Lumbale wervelkolom: Bij deze oefening ligt de patiënt in buikligging op een tafel, zodat de bekkenbeenderen liggen gelijk met de rand van de tafel en de poten hangen losjes aan de rand.
Indien nodig kan de patiënt zich met zijn handen aan de tafel vasthouden. Het gewicht van de benen oefent nu een trekkracht uit op de onderrug, stretching het, waardoor de belasting van het wervelkanaal wordt verlicht. Verdere oefeningen zijn te vinden in de artikelen:
- Oefeningen voor stenose van het wervelkanaal
- Stenose van het wervelkanaal - oefeningen voor thuis
- Welke oefeningen voor stenose van het wervelkanaal
- Cervicale wervelkolom: een goede oefening voor wervelkanaalstenose in de cervicale wervelkolom is intrekken.
Hier duwt de patiënt de kin naar achteren, alsof hij probeert een onderkin De beweging maakt automatisch de cervicale wervelkolom en de nek wordt uitgerekt. De positie wordt 10 seconden vastgehouden en vervolgens langzaam losgelaten.
Het is belangrijk dat er geen snelle bewegingen worden gemaakt aan de cervicale wervelkolom. Als je het niet zeker weet, kun je de oefening ook in het begin voor een spiegel doen.
- Thoracale wervelkolom: Bij deze oefening staat de patiënt op beide benen op een evenwicht bord of kussen (gevorderde studenten kunnen de oefening ook op één doen been De benen zijn nu licht gebogen en de rug gestrekt (geen holle rug).
Nu worden de armen lang naar boven gestrekt over het lichaam, daar 2 seconden vastgehouden en dan langzaam aan de zijkant weer neergelaten. 2 keer 15 herhalingen.
- Lumbale wervelkolom: Bij deze oefening ligt de patiënt in buikligging op een tafel, zodat de bekkenbeenderen liggen gelijk met de rand van de tafel en de poten hangen losjes aan de rand. Indien nodig kan de patiënt zich met zijn handen aan de tafel vasthouden.
Het gewicht van de benen oefent nu een trekkracht uit op de onderrug, stretching het, waardoor de belasting van het wervelkanaal wordt verlicht.
> De vraag of wervelkanaalstenose moet worden geopereerd, moet voor elke patiënt afzonderlijk worden bepaald en de baten-risicoverhouding moet worden afgewogen. In wezen wordt getracht de operatierisico's te vermijden en een conservatieve behandeling toe te passen. Dit is echter niet altijd mogelijk.
Als het lijden van de patiënt extreem hoog is, verlamming of andere ernstige beperkingen bestaan, moet een operatie worden uitgevoerd. Aangezien er verschillende chirurgische ingrepen zijn voor stenose van het wervelkanaal, is het raadzaam om vooraf gedetailleerde informatie en advies in te winnen. Ondanks de moderne technologie raden veel artsen nog steeds aan om individuele wervellichamen te verstevigen, wat niet altijd gunstig is en later tot problemen kan leiden.
Tijdens de operatie zelf, schade aan zenuwbanen en bloed schepen kan optreden als gevolg van de nabijheid van het operatiegebied. Bovendien kunnen de gebruikelijke risico's van chirurgie en anesthesie worden toegevoegd. De operatie voor stenose van het wervelkanaal gaat over het opnieuw verwijden van het vernauwde wervelkanaal.
In tegenstelling tot de voorheen veel voorkomende laminectomie, waarbij hele wervellichamen worden verwijderd, is de inhoud van de operatie tegenwoordig veel zachter. Omdat chirurgie voor stenose van het wervelkanaal een zeer gecompliceerde procedure is, wordt deze slechts op enkele locaties in Duitsland door ervaren chirurgen uitgevoerd. Tijdens de operatie wordt het te opereren gebied eerst blootgelegd in een open operatie of bereikt met behulp van een minimaal invasieve ingreep.
De chirurg begint dan de wervellichamen open te snijden en uit te vouwen, zodat hij het vernauwde wervelkanaal beter kan bereiken. Microchirurgische technieken worden gebruikt om het vernauwde bot te verwijderen en bindweefsel structuren in het wervelkanaal. Als de stenose van het wervelkanaal wordt veroorzaakt door botgroei van individuele wervellichamen, kan ook een wervelimplantaat worden ingebracht om de gewijzigde Vertebrale lichaam.
Omdat elke patiënt anders is en de stenose van het wervelkanaal sterk kan verschillen van patiënt tot patiënt, moet de chirurg zich specifiek voorbereiden op elke operatie om de best mogelijke zorg voor de patiënt te garanderen. paar dagen in het ziekenhuis voor Grensverkeer Daar begint de fysiotherapeutische postoperatieve behandeling al. Dit wordt gevolgd door de poliklinische of intramurale revalidatiemaatregelen. Bent u op zoek naar informatie over de postoperatieve behandeling van een wervelkanaalvernauwing van de lumbale wervelkolom? Lees dan dit artikel: OP wervelkanaalstenose lumbale wervelkolom - nazorg
Alle artikelen in deze serie:
