Ploegenarbeiders stellen nogal wat eisen van hun lichaam. Om efficiënt te zijn en te blijven, moeten ze extra goed voor zichzelf zorgen. Heeft een onregelmatige voedselopname negatieve gevolgen voor hun gezondheid?
Als de nacht dag wordt
Werknemers in ploegendienst, met name werknemers in de nachtploeg, zijn onderhevig aan speciale spanningen in termen van volksgezondheid en prestaties. Onregelmatige werktijden op wisselende tijden van de dag kunnen worden ervaren als spanning door het lichaam en de psyche, en kan op de lange termijn gepaard gaan met tal van klachten: slaapproblemen, 피로verminderde prestaties, verlies van eetlust, ziekten van het maagdarmkanaal of de cardiovasculair systeem.
In de tijd - de interne klok
De lichaamsfuncties van mensen, zoals die van de meeste dieren, zijn onderhevig aan een dagelijks en nachtelijk ritme. De klok hiervoor is de "interne klok", een kleine zenuwkern in de hersenen die ons bioritme controleert en op licht reageert. De bereidheid om te presteren is normaal gesproken het grootst gedurende de dag, hoewel er ook schommelingen zijn met kleine prestatiedieptepunten. 'S Nachts schakelt het organisme terug naar de spaarmodus en tanken. De polsslag en bloed drukval en er worden minder spijsverteringssecreties geproduceerd; anderzijds, lever prestaties en de behoefte aan warmte worden bijvoorbeeld vergroot.
Nachtelijke maaltijden - een probleem?
Tegen het biologische ritme in, namelijk ploegenarbeid, betekent voor het lichaam dat de vereiste prestatie 's avonds en' s nachts even hoog moet zijn als voor dagwerkers. Het ritme van het menselijk organisme wordt aangestuurd vanuit de hersenen en is nauw verbonden met lichtprikkels op de ogen. Onderzoekers hebben ontdekt dat naast dit centraal staat gangmaker, zijn er vergelijkbare effecten van verschillende andere lichaamsweefsels (bijv. in de lever) - althans bij muizen.
Als een typisch dag-nachtritme aan het lichaam wordt gesuggereerd door de omgevingshelderheid, staat het centraal gangmaker past het ritme aan - het slaagt er bijvoorbeeld in om ons in een ander ritme te brengen als we lange afstanden afleggen. Voedsel daarentegen lijkt weinig effect te hebben op de hersenen's interne klok; alleen de perifere klokken reageren. Dit betekent dat het lichaam spijsvertering kan afgeven enzymen, bijvoorbeeld wanneer voedsel "buiten de tijd" wordt geconsumeerd, zonder dat hierdoor het dag-nachtritme direct uit de pas loopt. Geruststellend, want anders zouden nachtwerkers een wekker moeten zetten om overdag te eten.
