Dewberry: toepassingen, behandelingen, gezondheidsvoordelen

Dauwbes is een oude medicinale plant met een zeer ongebruikelijk uiterlijk. Daarom werd er in het verleden gezegd dat het magische krachten had. De plant werd voor het huis geplant en moest de bewoners beschermen tegen boze geesten. In de middeleeuwen verwachtten mensen dat het hen zou beschermen tegen de pest. De verdovend effect van de medicinale plant was al bekend bij de beroemde arts Paracelsus (16e eeuw).

Voorkomen en teelt van de dauwbraam

De dauwbraam draagt ​​een rondachtige paarszwarte bes van ongeveer een centimeter groot, die een beetje zoet smaakt. Deze bes lijkt bedrieglijk veel op de bosbes​ De dauwbraam - botanisch Paris quadrifolia - behoort tot de leliefamilie van planten (Liliaceae) en is verwant aan de Lelietje van dalen​ De plant heeft vier eivormige en lancetvormige bladeren die als een krans rond de lange steel van de plant zijn gegroepeerd. De bladeren, die hele randen hebben, zijn geaderd als een net. In het midden is een enkele, filigraan ogende geelgroene bloem de eindstand tijdens het bloeiseizoen van mei / juni. Later draagt ​​het een rondachtige paarszwarte bes van ongeveer een centimeter groot die licht zoet smaakt. De meerjarige kruidachtige plant, ook wel vossenoog, duivelsoog, vierblad en wolfsbes genoemd, bereikt in het voorjaar een hoogte van 20 tot 30 centimeter en ontspruit uit een horizontale onderstam. De dauwbraam komt voor in Europa en in West-Azië. Het houdt van schaduwrijke en halfschaduwrijke plaatsen en vochtige bodems die rijk zijn aan voedingsstoffen en humus. Het wordt bij voorkeur gevonden in schaarse uiterwaarden, naaldbomen, eik en beukenbossen. In de Alpen is hij te vinden tot een hoogte van 1900 meter. Omdat de bes er bedrieglijk veel op lijkt bosbeskan er soms verwarring ontstaan.

Effect en toepassing

Van de dauwbraam wordt meestal alleen het kruid gebruikt dat tijdens de bloeiperiode in mei / juni is verzameld en vervolgens wordt gedroogd. Het bevat pectine, asperges, saponinen - licht giftige stoffen waarmee de plant zichzelf beschermt tegen zijn natuurlijke vijanden - biologisch zuren, de glycosiden paridin en paristyphnin, en pennogenin. Vanwege het hoge gehalte aan saponinen, het oude geneeskrachtige kruid heeft een giftige werking als het in te hoge doses wordt ingenomen: het beschadigt de centrale zenuwstelsel, nieren en rood bloed cellen. In zeer lage concentraties of sterk verdund wordt de bosbes echter gebruikt in de natuurgeneeskunde en homeopathie tegen verschillende ziekten. De conventionele geneeskunde maakt er geen gebruik meer van, omdat het het gebruik ervan te riskant vindt. Het verse kruid wordt verwerkt homeopathische middelen van de dosis D3 tot D6. Het gedroogde kruid kan door de patiënt intern en extern als medicinale thee en tinctuur worden gebruikt. Het wordt bijvoorbeeld besprenkeld met kompressen, die vervolgens rond zwellingen en ontstoken delen van het lichaam worden gewikkeld. De antiseptische eigenschappen van het oude geneeskrachtige kruid veroorzaken een snelle genezing van zweren en ontstoken ogen. Het wordt ook nog steeds als additief gebruikt in geneeskrachtige baden. In de vorm van tablets (teep) de trituratie van de verse plant wordt 3 keer per dag genomen. Het bevat 0.0025 gram bosbessen. Patiënten die de medicinale plant, die al lang bekend is, willen gebruiken, moeten er echter voor zorgen dat ze slechts de kleinste hoeveelheden consumeren en zich altijd houden aan het aanbevolen maximum. dosis, want alleen dan heeft het geen bijwerkingen. De consumptie van een enkele bes kan zelfs milde vergiftigingsverschijnselen veroorzaken: de gebruiker moet braken, heeft diarree, hoofdpijn en duizeligheid​ Om dit te voorkomen kun je het beste de volledige inhoud van de mond en veel drinken water daarna. Als het dosis extreem hoog is (als er bijvoorbeeld meerdere bessen worden ingenomen), kan de dood het gevolg zijn van ademhalingsverlamming.

Gezondheidsbelang, behandeling en preventie.

Als de patiënt het gedroogde en geplette kruid van de unberry als medicinale thee neemt, kan het migraine effectief elimineren, nerveus hart- klachten en zenuwpijn, vooral van de hoofd Oppervlakte. Daarnaast helpt Unberry-thee tegen diverse ontstekingen en het krampachtige slijm bij bronchitis​ De tinctuur kan ook tegen deze klachten worden gebruikt. Het mag ook alleen in een zeer verdunde vorm worden geconsumeerd om vergiftiging te voorkomen. De paridin in het kruid van de unberry heeft een effect dat vergelijkbaar is met digitalis, omdat het de hart-​ De glycoside paristyphnin heeft een sterke verdovend natuurgeneeskunde waardeert eenhoornpreparaten in lage dosering omdat ze kunnen worden gebruikt om te verlichten oogpijn, zenuwpijn, hoofdpijn en migraine geassocieerd met braken of gal​ De belangrijkste actieve ingrediënten zijn voornamelijk de pijnstillende en ontstekingsremmende glycosiden en saponinen​ Bovendien kan de patiënt nerveus behandelen hart- klachten, angina pectoris (vanwege de paridine), gewricht reumatiek en neus- en oorontsteking met voorbereidingen voor eenhoorn. Ontstekingen van het maagdarmkanaal worden zowel met de bosbes genezen als melk koorts, duizeligheid, slapeloosheid en de afwezigheid van menstruatie​ Van het sap van verse bosbessenbladeren en de zaden kan de patiënt een zalf bereiden om op zweren en slecht genezende zweren aan te brengen wonden​ Al na korte tijd voelt hij een verbetering van de zijne voorwaarde​ Met de tinctuur die uit het kruid wordt verkregen, loost hij gevaarlijk arsenicum en kwik​ Dit geneeskrachtige effect van de bosbes is echter nog niet bewezen door klinische studies. Voor homeopathisch gebruik wordt de dauwbraam sterk verdund als koud water en als alcohol extract. In de potenties D3 t / m D6 helpt het tegen zenuwpijn, oog irritatie veroorzaakt door verkoudheid, glaucoma, luchtwegen ontstekingnerveuze rusteloosheid, migraine, hartklachten en aandoeningen van de luchtwegen. Het homeopathische medicijn kan ook tegen elk soort worden gebruikt ontsteking.