CTG | Onderzoek tijdens de zwangerschap

CTG

Cardiotocografie (afkorting CTG) is een ultrageluid-gebaseerde procedure om de hart- tarief van de foetus. Tegelijkertijd van de moeder contracties worden geregistreerd met behulp van een manometer (tocogram). Een CTG wordt routinematig geregistreerd in de verloskamer en tijdens de bevalling.

Andere redenen voor een CTG-onderzoek zijn bijvoorbeeld. In de kraamrichtlijn is tijdens de screening geen CTG-scan vereist. Sommige gynaecologen voeren dit onderzoek echter vanaf de 30e week extra uit zwangerschap verder. De CTG kan worden gebruikt om te bepalen of het ongeboren kind hart- klopt correct of mogelijk te snel of te langzaam.

Redenen voor een verhoogde hart- snelheid zijn bijvoorbeeld stress of een gebrek aan zuurstoftoevoer naar het weefsel (hypoxie). Een gebrek aan zuurstof, evenals de vena Cava compressiesyndroom, kan ook leiden tot een verminderd hartslag. In de curven die de CTG weergeeft, zoeken artsen ook naar opwaartse of neerwaartse basislijnvervormingen.

Een opwaartse uitslag (versnelling), dwz een korte versnelling van de foetus hartslag, is normaal en wordt veroorzaakt door kinderbewegingen. Een neerwaartse uitslag, die overeenkomt met een vertraging van de hartslag, moet nauwlettend worden gevolgd en resulteert in verschillende maatregelen, afhankelijk van de contracties. Gedetailleerde informatie over dit onderwerp vindt u op

• Een op handen zijnde vroeggeboorte
• Meerlingzwangerschappen of
• Onregelmatigheden van het kind hart klinkt.
• CTG en
• Normale CTG_waarden

Prenatale diagnostiek

Prenatale diagnostiek omvat een aantal verschillende invasieve en niet-invasieve onderzoeksmogelijkheden, die worden uitgevoerd bij de zwangere vrouw en de foetus. Ze zijn te beschouwen als aanvullende examens en vallen daarom meestal niet onder de wettelijke bepalingen volksgezondheid verzekering. De hier genoemde procedures zijn slechts een greep uit de vele mogelijkheden.

In het eerste trimester, ongeveer tussen de 12e en 14e week van zwangerschapkan een echografische meting van de nekplooien worden uitgevoerd. Het onderzoek is niet-invasief en verhoogde transparantie van de nek gebied kan duiden op een afwijking bij het ongeboren kind. Dit kan na een risicobeoordeling verder worden verduidelijkt door middel van een vruchtwaterpunctie.

In vruchtwaterpunctie, vruchtwater wordt genomen en een analyse van de foetus chromosomen is uitgevoerd. De drievoudige test is een bloed test waarbij drie markers worden bepaald in het bloed van de moeder en een algoritme wordt gebruikt om het risico op foetale afwijkingen te berekenen. Bovendien kan DNA van het kind uit de moeder worden gefilterd bloed en onderzocht op afwijkingen. een invasieve methode, die al heel vroeg kan worden gebruikt zwangerschap, is vlokkentest. Bij deze procedure wordt weefsel verwijderd uit de placenta en er worden genetische tests op uitgevoerd. Gedetailleerde informatie over dit onderwerp vindt u op Prenatale test