Antitussiva worden gebruikt om ziekten te behandelen met irriterend hoesten Ze zorgen voor een verstilling van de hoesten, informeel antitussiva worden daarom ook hoestonderdrukkers genoemd. Hoesten is een veel voorkomend symptoom van verkoudheid of griep-achtige infecties en kunnen erg verontrustend zijn voor de patiënt.
Wat zijn hoestwerende middelen?
In de meeste gevallen, antitussiva zijn te vinden in wat wordt genoemd hoesten stropen Ze zijn meestal een goede remedie tegen een droge, irriterende hoest. Antitussiva zijn meestal een goede remedie tegen droge, irriterende hoest. Zo'n hoest kan bij veel ziekten voorkomen, vaak zijn het dergelijke infecties die de oorzaak zijn griep or koud In dit geval is de hoest een symptoom van de ziekte. Vooral een zeer droge irriterende hoest, waarbij helemaal geen slijm wordt verwijderd, belast de getroffen persoon in het dagelijks leven vaak erg. Vooral 's nachts, wanneer de hoest de patiënt van slaap berooft, zijn hoestremmers een goede remedie bij uitstek. Ze onderdrukken op betrouwbare wijze de hoestprikkel en de patiënt kan rusten. Zelfs als de prikkelbare hoest veroorzaakt pijnmoet het gebruik van hoestwerende middelen worden overwogen. Antitussiva zijn verkrijgbaar in veel verschillende vormen en typen; Naast farmaceutische middelen bestaan er ook talrijke kruiden- en homeopathische middelen.
Medische toepassing en effect en gebruik
In de meeste gevallen zitten hoestwerende middelen in zogenaamde hoestsiropen Als de patiënt lijdt aan hoest, wat erg irriterend en ook droog kan zijn, a hoestsiroop met hoestwerende middelen biedt aanzienlijke verlichting. Maar hoestwerende middelen zijn ook verkrijgbaar in de vorm van tablets of druppels. Antitussiva oefenen hun effect uit in de centrale zenuwstelsel, waar ze het centrum verlammen voor de hoestprikkel in de hersenen stam. Daarnaast hebben ze ook nog een kalmerend effect. Veel hoestwerende middelen mogen echter niet langer dan een paar dagen worden gebruikt, omdat het risico op verslaving aanzienlijk toeneemt met deze specifieke middelen. Er zijn echter ook hoestwerende middelen waarvoor geen risico op verslaving bestaat. Om deze reden is het bijsluiter dienen altijd zorgvuldig te worden gelezen en alle instructies daarin strikt te volgen. In principe mogen hoestwerende middelen alleen worden gebruikt als de hoest niet productief is. Dit is de term die wordt gebruikt om een hoest te beschrijven die erg irriterend is maar geen slijm opruimt, de zogenaamde droge hoest of droge prikkelbare hoest. Meestal veroorzaakt dergelijke hoest ook pijn in het gebied van de bronchiën. Bij andere soorten hoest hebben hoestremmers een contraproductief effect omdat het slijm niet wordt verwijderd door de onderdrukte hoestprikkel, wat leidt tot een verhoogde congestie van de longen en bronchiën. Ook mogen slijmoplossers niet worden ingenomen in combinatie met hoestwerende middelen. Dit komt omdat het slijm dat tijdens het proces wordt losgemaakt, niet wordt verwijderd.
Kruiden, natuurlijke, homeopathische en farmaceutische hoestremmers.
Antitussiva zijn meestal verkrijgbaar als sappen, maar er zijn ook druppels of tablets met dezelfde actieve ingrediënten. Bij kinderen worden sappen eigenlijk altijd gebruikt omdat ze het gemakkelijkst aan te brengen zijn. Druppels kunnen oraal worden ingenomen of als hulpmiddel aan een inhalator worden toegevoegd. Er zijn chemische en farmaceutische hoestwerende middelen beschikbaar, zoals codeine, clobutinol, pentoxyverine, dextromethorfanoxeladin, pipacetaat of theobromine. Daarnaast zijn er een aantal kruidengeneesmiddelen die ook hoestwerende eigenschappen hebben. De belangrijkste hiervan is weegbree, maar ook tijm, klein hoefblad en IJslands mos. Deze planten hebben allemaal een groot plantaandeel slijm, dat rustgevend in de keel wordt verdeeld en zo de hoest kalmeert. Echter, homeopathische middelen bereiken ook een goed effect bij sommige mensen. Vooral bij kleinere kinderen kunnen deze veiliger worden gebruikt dan de chemische en farmaceutische hoestmiddelen. Om de juiste homeopathische remedie te vinden, moet men advies inwinnen bij een arts met aanvullende opleiding, een homeopaat of in de apotheek bij getrainde professionals. Zelfmedicatie, ongeacht het type remedie, gaat meestal altijd gepaard met risico's.
Risico's en bijwerkingen
Het gebruik van hoestwerende middelen kan verschillende bijwerkingen veroorzaken en kan ook gepaard gaan met risico's. Als het medicijn een kalmerend antitussivum is, mag u geen machines bedienen en niet deelnemen aan het wegverkeer kalmerend effect vermindert ook aanzienlijk de reactietijd, waardoor het risico op ongevallen toeneemt. Als de patiënt een chronische heeft long ziekte, mogen bepaalde antitussiva niet worden ingenomen. In het ergste geval bestaat er een risico op ademhalingsverlamming. Een van deze actieve ingrediënten is codeine, die bijvoorbeeld sowieso alleen bij zeer ernstige hoest mag worden gebruikt. Bovendien is er een verhoogd risico op verslaving bij sommige antitussiva. Sommige werkzame stoffen die tot de hoestmiddelen behoren, mogen daarom slechts gedurende een zeer beperkte periode worden ingenomen. Anders kunnen verslavende symptomen optreden. De meeste kruiden- en homeopathische antitussiva hebben daarentegen geen ernstige bijwerkingen. Desalniettemin is de bijsluiter moet bij alle medicijnen altijd de strengste aandacht krijgen.
