Anti-transpirant (zweetremmer): effect, gebruik en risico's

Het gebruik van een transpiratiewerend middel of zweetremmer dient om "zweten" in bepaalde delen van het lichaam te verminderen, meestal in de oksel. Het is bedoeld om zichtbare zweetvlekken in het shirt en mogelijk bijbehorende onaangename geurtjes te voorkomen. De belangrijkste actieve ingrediënten in anti-transpiranten zijn meestal aluminium verbindingen met samentrekkend effect op zweetklieren, zodat hun opening smaller wordt en daardoor "minder zweet" kan passeren.

Wat zijn zweetremmers en anti-transpiranten?

De actieve ingrediënten in een anti-transpirant zijn bedoeld om transpiratie te verminderen en hebben ook een antibacteriële werking. Er moet onderscheid worden gemaakt tussen anti-transpiranten deodorants (deodorants). De actieve ingrediënten in anti-transpiranten zijn gericht op het lokaal verminderen van transpiratie, terwijl de actieve ingrediënten erin deodorants zijn gericht op het verminderen van geurvorming en het over elkaar heen leggen van hun eigen geuren. Zweetafscheiding door eccrine zweetklieren, die over het hele lichaamsoppervlak zijn verdeeld, dienen voornamelijk om de lichaamstemperatuur te reguleren. Dit zweet is kleurloos en geurloos als het niet wordt afgebroken huid bacteriën, die onaangename geuren kunnen veroorzaken. Vooral in emotioneel opvallende situaties of speciale stressvolle situaties scheiden de apocriene geurklieren "emotioneel zweet" af. De apocriene klieren bevinden zich alleen in bepaalde lichaamsdelen zoals de oksels en genitale gebieden en kunnen het zweet verrijken met geuren, wat resulteert in een bepaald non-verbaal signaaleffect. Angstig of boos zweet ruikt anders dan zweet tijdens seksuele opwinding. De actieve ingrediënten in een anti-transpirant hebben tot doel transpiratie te verminderen en hebben ook een antibacteriële werking om de geurafgevende afbraak van (normaal zweet) te voorkomen door bacteriën.

Medische toepassing, werking en gebruik

Het samentrekkende effect van een anti-transpirant op de opening van eccriene en apocriene zweetklieren is beperkt tot lokale toepassing, dus het werkt niet systemisch. De vernauwing of zelfs blokkering van de zweetklieropeningen is meestal te wijten aan bepaalde aluminium chloriden als het belangrijkste actieve ingrediënt. Door het gebruik van een anti-transpirant kan de zweetafscheiding met ongeveer 50% worden verminderd, zodat de gevreesde zweetvlekken op het shirt meestal niet voorkomen. Het samentrekkende effect op de geurklieren in de oksel kan het "zweten" dat gepaard gaat met geuren en signalen verminderen, maar kan dit meestal niet volledig vermijden. Zweten geassocieerd met ‘geuren’ is een probleem voor veel jonge mensen tijdens de puberteit, omdat de apocriene zweetklieren zich pas in de puberteit ontwikkelen. Emotionele uitzonderlijke situaties, die vaker en intensiever voorkomen tijdens de puberale ontwikkelingsfase, kunnen dan leiden om secretie in de oksels te zweten, geladen met een cocktail van signaalstoffen en feromonen. In gevallen waarin pathologisch verhoogde transpiratie (hyperhidrose) optreedt, is het gebruik van een transpiratiewerend middel meestal niet voldoende. Voor de behandeling van hyperhidrose, naast een verscheidenheid aan alternatieve behandelingsmethoden, therapie vormen zoals iontoforese (pulserende gelijkstroom), injecties Met botulinumtoxine (Botox) tot chirurgische verwijdering of vernietiging van de apocriene geurklieren in de oksel door afzuiging van de vetweefsel beschikbaar.

Kruiden, natuurlijke, homeopathische en farmaceutische zweetremmers.

Naast het grote aantal in de handel verkrijgbare anti-transpiranten - waarvan sommige verkrijgbaar zijn bij apotheken - met aluminium chloriden als het belangrijkste actieve ingrediënt voor uitwendig gebruik, zijn middelen zonder aluminiumverbindingen ook beschikbaar. Hun actieve ingrediënten zijn meestal van plantaardige oorsprong. Tuin salie (Salvia officinalis) heeft een effectief anti-transpirerend effect. Salie extracten systemisch handelen door inslikken en lokaal door directe externe toepassing. Het anti-transpirerende effect van salie is waarschijnlijk te wijten aan zijn etherische oliën. De homeopathische remedie jaborandi voor nachtelijk zweten en opvliegers is gebaseerd op de actieve ingrediënten van de Zuid-Amerikaanse jaborandi (rutakruid). Nogmaals, het effect is gebaseerd op de etherische oliën in de bladeren van de plant. De remedie kan worden toegediend als bolletjes, druppels of drinkampules. Andere planten met antitranspirerende werking zijn muisklaver, okkernoot bladeren en eik schors.Acupunctuur or acupressuur kan ook worden overwogen als alternatieve behandelingsmethode. Er zijn echter (nog) geen betrouwbare bevindingen over de kans op succes van acupunctuur or acupressuur behandeling voor de therapie van hyperhidrose. Aangezien overmatige zweetproductie vaak is gebaseerd op psychologische factoren, is het duidelijk dat anticholinergica en zeker psychotrope geneesmiddelen worden ook gebruikt. Als alternatief voor psychotrope geneesmiddelenkan psychologische of psychotherapeutische behandeling worden gebruikt om de psychologische en emotionele factoren die hyperhidrose veroorzaken te identificeren en deze samen met de patiënt te verwerken. Als dit lukt, psychotherapie werkt als een quasi anti-transpirant.

Risico's en bijwerkingen

Bijwerkingen geassocieerd met het gebruik van conventionele anti-transpiranten die aluminiumverbindingen bevatten, bestaan ​​voornamelijk uit mogelijke huid reacties zoals roodheid, jeuk of omkeerbare blaren en andere huidveranderingen​ Het is daarom aan te raden om producten te gebruiken die niet bevatten alcohol vanaf het begin. In het geval van sterkere intolerantie, ontsteking van de overeenkomstige huid gebieden kunnen ook voorkomen. Sinds 2012 is een mogelijk verband tussen het gebruik van aluminiumchloriden (anti-transpiranten) en toegenomen borstkanker risico is besproken, omdat aluminiumchloriden door de huid worden opgenomen en veranderingen in de oestrogeenreceptoren veroorzaken. Soms toegenomen Alzheimer risico is ook in verband gebracht met aluminiumchloriden. Het feit dat het lichaam via de dagelijkse voeding veel meer aluminium opneemt dan mogelijk zou zijn door het gebruik van anti-transpiranten, pleit hier duidelijk tegen.