Instabiliteit van het enkelgewricht

Enkel instabiliteit is een instabiliteit of een gevoel van instabiliteit dat voortkomt uit het kapselbandapparaat van de enkel. Normaal gesproken is de enkel gewricht wordt beveiligd door talrijke ligamenten en omsloten door een gezamenlijke capsule​ Als deze het gewricht echter niet meer voldoende stabiliseren, treden meestal symptomen op. Deze manifesteren zich direct door een gevoel van instabiliteit, maar ook door pijn en zwelling onder stress.

Definitie

Het gewricht neemt toe in de mate van beweging en kan leiden tot beknelling van pezen en ligamenten. Het capsule-ligament-apparaat bevat sensoren die constant informatie naar ons verzenden hersenen over de gewrichtspositie en spanning op pezen en ligamenten. Als het kapselbandapparaat te los zit, bijvoorbeeld na een slecht genezen ligamentletsel, kunnen deze sensoren hun taak niet meer of onvoldoende uitvoeren.

Het gewricht voelt onveilig aan en men heeft de neiging om vaker te draaien en te draaien. Kleine verwondingen in het dagelijks leven leiden vaak tot instabiliteit. Na een lichte knik, waarvan de patiënt zich misschien niet bewust was, of door een onderschat ernstig letsel dat niet voldoende kon genezen, verliezen de banden spanning.

Het risico op knikken neemt toe. Als gevolg hiervan worden de ligamenten verder belast en verliest het gewricht geleidelijk aan stabiliteit. Vanwege het chronische gebrek aan stabiliteit, kraakbeen en botten worden steeds meer gespannen en het risico van enkel artrose toeneemt.

Na een acuut letsel aan de enkelgewrichtkan er een kort gevoel van instabiliteit zijn, maar dit zou na voltooiing van de genezing en de bijbehorende therapie vrijwel volledig moeten verdwijnen. De instabiliteit kan conservatief worden behandeld door gerichte sensomotorische en coördinatieve training. De reactie en stabiliteit van het gewricht wordt getest en versterkt in verschillende moeilijke situaties.

Als ondanks intensieve fysiotherapie een instabiliteit met veelvuldig draaien blijft bestaan, wordt dit als een mogelijke reden voor een operatie beschouwd. De ligamenten worden ofwel aangespannen of vervangen door een peesplastic van de eigen pees van het lichaam. Nadat de ligamenten zijn genezen, worden ze opnieuw onderworpen aan intensieve fysiotherapeutische training totdat de stabiliteit is hersteld. Ook kunnen spalken, orthesen of bandages worden gebruikt.