Angina Pectoris: behandeling en preventie

Voordat een geïndividualiseerd behandelplan kan worden opgesteld, is een nauwkeurige diagnose vereist. Door middel van een hartkatheterisatie, de kransslagader schepen, inclusief mogelijke vernauwingen, kan worden geröntgend. Als relevante vasculaire calcificatie wordt gedetecteerd, zijn er in principe drie behandelingsopties. Alle drie de behandelingen kunnen verbeteren bloed stroom naar de hart- spier- en fysieke prestaties, verminderen de symptomen van angina pectoris en daarmee de kwaliteit van leven verbeteren. De therapie wordt ook verondersteld het risico op een hartinfarct en het daarmee samenhangende risico op overlijden te verminderen.

Drie behandelingsroutes

De drie opties voor het behandelen van beklemming op de borst (angina pectoris) zijn:

  • Drug therapie is ontworpen om acute symptomen te laten verdwijnen en om verdere progressie van de ziekte te voorkomen of in ieder geval te vertragen. Belangrijke werkzame stoffen zijn nitraten (“nitro” kan een acute aanval binnen enkele minuten doen verdwijnen als een spray of een verpletterende capsule), bètablokkers en calcium kanaalblokkers.
  • De uitbreiding van individuele vernauwing van de kransslagaders door ballonkatheter in de context van hartkatheterisatie, waardoor mogelijk een stent.
  • Een bypass-operatie

Welke vorm van therapie geschikt is, moet in elk individueel geval door de specialist worden beslist.

Voorkom angina pectoris

Ongeacht het stadium van de ziekte, is het noodzakelijk om de zogenaamde te beheersen risicofactoren voor vaatziekten. Concreet betekent dit nicotine onthouding, zoutarm dieet voor hypertensie, laag-suiker dieet voor suikerziekte mellitus, vetarm dieet voor dyslipidemie en vleesarm dieet voor jicht​ In de meeste gevallen geldt het bovenstaande dieet maatregelen moet worden ondersteund door medicatie.

Bovendien regulering van het gewicht, regelmatige fysieke activiteit en vermindering van psychologische stressfactoren worden aanbevolen. In gevallen van genetische gevoeligheid voor hart- en vaatziekten, moet speciale aandacht worden besteed aan aanvullende, behandelbare risicofactoren.